Nie doceniamy pracy nauczyciela. Zawód ten nie cieszy się wysokim prestiżem społecznym. Nie ma dobrej prasy. Uchodzi za drugo-, czy wręcz trzeciorzędny. Trudno zaimponować w towarzystwie przyznając się do jego wykonywania. Nie jest kojarzony ze ścieżką sukcesu zawodowego. Nie wywołuje ekscytacji u odbiorców. Pewnie dlatego, że nie można na nim zarobić sporo kasy a to w zmaterializowanym świecie uchodzi za kryterium wartości podejmowanych działań.
Tymczasem niewiele jest piękniejszych profesji. Istotą działań edukacyjnych jest przecież towarzyszenie drugiemu człowiekowi w rozwoju, inspirowanie do doskonalenia się, przekraczania samego siebie.
Praca nauczyciela to tworzenie przestrzeni umożliwiającej uczniowi wzrastanie, pogłębianie świadomości , pełniejsze rozumienie świata, lepszy kontakt z innymi. To wspomaganie go w procesie tworzenia siebie, wyznaczania celów i ich realizacji. To wspieranie go w zmaganiu w deficytami, blokującymi go w podążaniu do celu. To dzielenie się z drugą osobą wiedzą i doświadczeniem z jednoczesnym otwarciem na to, co ona sama chce nam przekazać.
Wiąże się z tym ogromna odpowiedzialność. Mądrzy, refleksyjni, szanujący uczniów nauczyciele są nośnikami kapitału trudnego do przecenienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz